فایل ها مجموعه ای بیت های اطلاعات است که توسط یک برنامه خاص ایجاد شده و در هارد دیسک کامپیوتر شما به وسیله یک مدیریت کننده یا همان فایل سیستم مدیریت میشه.

در این تعریف بخش هایی وجود داره که یک کمی باید توضیح بدم، یک برنامه خاص: برای مثال شما یک فایلی که توسط یک برنامه گرافیکی ایجاد میشه رو اگر با یک ویرایشگر متنی باز کنید یک سری کاراکترهای بی معنی مشاهده می کنید، پس هر برنامه های ساختار فایلی خاص خودش رو داره، برای این بخش در BSD یک فرمانی وجود داره به نام file که با توجه یک کاراکترهای خاص موجود در هر فایلی نوع اون فایل رو نمایش میده که البته در بخشهای بعدی آموزش استفاده از این فرمان توضیح داده میشه.

فایل سیستم چیست؟

برای اینکه فایل های شما بروری هارد شما قابل مدیریت باشه نیاز به فایل سیستم هست، هر سیستم عاملی فایل سیستم خاص خودش رو داره، اولین بار من فایل سیستم fat16 رو در سیستم عامل dos دیدم که حداکثر اندازه پارتیشن اون 2 گیگ بود، در BSD فایل سیستم وجود داره که تا زتابایت اندازه هارد شما رو می تونه مدیریت کنه به نام zfs. قطعا zfs برای راه اندازی شدن نیاز به منابع قوی هم دار. در یکسری از فایل سیستم ها قابلیت quota وجود دارد و شما می توانید میزان مصرف هر کاربر رو محدود کنید مثل فایل سیستم ntfs در ویندوز  و ufs در BSD و در فایل سیستم fat16 و fat32 این قابلیت وجود ندارد. پیشنهاد می کنم که در مورد فایل سیستمی که استفاده می کنید اطلاعات بیشتری کسب کنید تا بتونید از همه قابلیت های اون استفاده کنید. مثلا در ufs  برای آدرس دهی محل فایل از inode و در fat32  از جدول fat استفاده میشه( در ویندوز quick  فرمت فقط جدل fat  رو از اول بازسازی می کنه و فایل های شما رو به صورت کامل پاک نمیکنه به همین دلیله که با بعضی از برنامه های خاص فایل های پاک شده قابل بازیافته) در زیر یک نمونه از inode رو مشاهده می کنید:

همانطوری که می بینید در inode اطلاعات زیادی وجود داره که در بخش های مربوط به خودش در مورد اون بحث میشه.

 پوشه چیست؟؟

حال نوبت به پوشه یا همون folder می رسه ، پوشه در حقیقت فایلی است که می تونه مسیر فایلهای دیگر رو مشخص و به صورت سلسله مراتبی مدیریت می کنه.

در مقاله سطح دسترسی در FreeBSD توضیحات کاملی در مورد سه سطح دسترسی خواندن نوشتن و اجرا کردن دادم که بخش اجرا کردن در پوشه ها به معنی دیدن فایل ها و شاخه های موجود در اون شاخه است می تونید با لینک زیر وارد این مقاله بشید:

سطح دسترسی در FreeBSD

حالت سلسله مراتبی چیست؟؟؟

این بخش رو حتما بخونید چون واقعا درک درستی از اون برای اجرا کردن برنامه و خیلی از بخشها دیگه مهمه. همه چیز از پوشه ای در BSD شروع میشه با علامت / تمام شاخه ها ( در خیلی از موارد هارد دیسک هم شامل این مطب میشه ) در زیر این شاخه اصلی قرار می گیرند. به این شاخه به اصطلاح root directory هم می گن که در شکل زیر یک طرح ساده رو از اون مشاهده می کنید:

این شکل به خوبی حال سلسله مراتبی رو برای شما به تصویر کشیده، برای مثال برای دسترسی به شاخه C1  ابتدا باید بعد از وارد شدن در root وارد A1 شده و بعد وارد C1 بشین، همین ساختار ساده باعث ایجاد دو حالت آدرس دهی میشه

حالت اول شما برای نمایش آدرس یک فایل یا پوشه می تونید از شاخه root شروع کنید برای مثال مسیر کامل C1 میشه /A1/C1/

حالت دوم بستگی داره که شما در زیر شاخه بعدی همون شاخه مورد نظر هستید یا نه اگه در همون زیرشاخه بودین دیگه نیازی به آدرس دهی از root یا همون / رو ندارین مثلا اگر شما در شاخه A1 هستن و قصد دارید وارد آدرس C1 بشین می تونید از آدرسی یدون / به صورت فقط C1 استفاده کنید ( بعد از آموزش فرمان cd با این دو حالت آدرس دهی بیشتر آشنا می شوید) ولی اگر در A2 هستین و فصد دارید وارد شاخه C1  بشید باید آدرس کامل رو از root بیان کنید.

نکته:

برای نامیدن اسم شاخه ها و فایل ها باید بدونید که Unix و BSD به حروف کوچیک و بزرگ در اسم گذاری حساس هستن برای مثال mabedini با Mabedini متفاوت است از نظر آدرس دهی در فایل سیستم ufs. به این حالت به اصطلاح case sensitive می گویند.

نکته:

در BSD پسوند فایل ها مشخص کننده نوع آنها نیست، این امر در سیستم عامل ویندوز استفاده می شود، در بعضی از موارد از پسوندهایی مثل .txt  و غیره برای راحتی در امر مشخص شدن نوع فایل ها استفاده کنید.

نکته:

فایل های مخفی یا به اصطلاح Haiden  در BSD با نقطه شروع می شوند، راه نمایش فایل های مخفی استفاده از فرمان ls  با سویچ a است. پس نام فایل های خودتون رو با . شروع نکنید.

نکته:

دو اسم مشابه از یک فایل رو نمی تونید در یک شاخه همزمان داشته باشید.

 

نکته:

شما می توانید از space برای نامگذاری فایل ها و پوشه ها استفاده کنید ولی برای فرمان هایی که از آنها برای مدیریت فایل ها و پوشه ها استفاده می کنید آدرس دهی آنها آسان نیست. و space برای فاصله دادن بین فرمان و سویچ های آن استفاده میشه که این امر هم برای اجرا فرمامین سختر میشه.

 

نکته:

در فایل سیستم های جدید طول نام که پوشه یا شاخه می تونه تا 255 کاراکنر باشه که در نوعهای اولیه این طول فقط 14 کاراکتر بوده، البته معقول نیست که طول یک نام 255 کاراکتر باشد.

نکته:

از دش یا علامت – برای نامیدن فایلها و پوشه ها استفاده نکنید چون از – برای سویچ های فرمان مورد استفاده قرار می گیرد.

اولین فرمان pwd

یکی از بخشهای مهم برای انجام کلیه کارها در محیط خط فرمان این است که شما بدانید در چه آدرسی یا اصطلاحا در چه شاخه ای قرار داید. بعضی از محیط های Shell مثل bash نمایش شاخه جاری شما را بعد از بخش اجرای خظ فرمان شما نمایش می هد ولی خیلی از Shell ها این قابلیت رو ندارن و باید از فرمانی برای نمایش این شاخه استفاده کنید برای این کار فرمان pwd رو اجرا کنید تا مسیر خودتون رو ببینید.  در زیر شما یک مثال از این فرمان را مشاهده می کنید